ไต้หวันยืนยันการเนรเทศคู่สมรสชาวจีนที่สนับสนุนการรวมชาติ

ศาลปกครองสูงสุดตัดสินเป็นที่สิ้นสุด โดยอ้างถึงความกังวลด้านความมั่นคงของชาติ

ไทเป, ไต้หวัน – ในคำตัดสินสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ข้ามช่องแคบ ไต้หวัน ศาลปกครองสูงสุดได้สิ้นสุดคำสั่งเนรเทศ Liu Zhenya (劉振亞) สัญชาติจีน ซึ่งแต่งงานกับพลเมืองไต้หวัน เนื่องจากการสนับสนุน "การรวมชาติทางทหาร" กับจีน

คำตัดสินของศาล ซึ่งประกาศเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 28 มีนาคม ยืนยันการเพิกถอนใบอนุญาตมีถิ่นที่อยู่ของ Liu โดยสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองแห่งชาติ (NIA) ก่อนหน้านี้ NIA ได้สั่งให้ Liu ออกจากไต้หวันภายในวันที่ 25 มีนาคม เนื่องจากเนื้อหาของเธอสนับสนุนการรวมชาติ ซึ่งโพสต์บนบัญชี Douyin ของเธอ "Yaya in Taiwan" (亞亞在台灣)

คำตัดสินนี้ยังห้าม Liu สมัครใบอนุญาตมีถิ่นที่อยู่ตามการเป็นผู้พึ่งพาเป็นเวลาห้าปี

กระทรวงมหาดไทย (MOI) ซึ่งดูแล NIA ตัดสินว่าโพสต์ออนไลน์ของ Liu คุกคามความมั่นคงของชาติและเสถียรภาพทางสังคมของไต้หวัน ดังนั้นจึงละเมิดกฎระเบียบที่ควบคุมชาวจีนที่อาศัยอยู่ในไต้หวัน ศาลปกครองสูงสุดยืนยันการประเมินของ MOI

"จากมุมมองด้านขั้นตอนการดำเนินงาน เป็นเรื่องยากที่จะอ้างว่าความถูกต้องตามกฎหมายของคำสั่ง [MOI] เป็นที่น่าสงสัยอย่างชัดเจน" ศาลระบุในข่าวประชาสัมพันธ์

ก่อนหน้านี้ Liu แพ้การอุทธรณ์ในศาลชั้นต้นเมื่อวันที่ 21 มีนาคม ก่อนที่จะเดินทางออกจากไต้หวันโดยสมัครใจเมื่อวันอังคาร

คำตัดสินของศาลยังกล่าวถึงข้อกังวลเกี่ยวกับผลกระทบต่อครอบครัวของ Liu รวมถึงคู่สมรสและบุตรสามคนของเธอ ศาลสรุปว่าคำสั่งดังกล่าวจะไม่ก่อให้เกิดความเสียหายที่ไม่สามารถแก้ไขได้ต่อความสัมพันธ์ในครอบครัว โดยอ้างถึงความเป็นไปได้ในการขนส่งและการสื่อสารสมัยใหม่

นอกจากนี้ ศาลยังชี้แจงว่าคำสั่งดังกล่าวไม่ได้บังคับให้ Liu ต้องออกเดินทางภายในวันใดวันหนึ่งโดยเฉพาะ เพียงแต่กำหนดให้เธอเดินทางออกภายใน 10 วัน

การตัดสินใจดังกล่าวได้รับความสนใจจากนักวิชาการ Lo Shih-hung (羅世宏) ศาสตราจารย์จากภาควิชาการสื่อสารของมหาวิทยาลัย National Chung Cheng ได้วิพากษ์วิจารณ์คำสั่งเนรเทศและการยืนยันคำสั่งดังกล่าวในโพสต์บนโซเชียลมีเดีย เขาตั้งคำถามเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมืองของสหประชาชาติ (ICCPR) ในคำตัดสินของศาล โดยเฉพาะการห้าม "การโฆษณาชวนเชื่อเพื่อสงคราม" Lo ตั้งข้อสังเกตว่าบทบัญญัติเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับกติกาดังกล่าวยังไม่มีผลบังคับใช้ในระบบกฎหมายภายในประเทศของไต้หวันอย่างเต็มที่ แม้ว่าจะมีการรวมไว้ในปี 2009 ก็ตาม