Hindi Nakatugon ang mga Unibersidad sa Taiwan sa Pagkakapantay-pantay ng Kasarian: Inihayag ng Sarbey ang mga Kakulangan sa Suporta

Itinampok ng Grupo ng Adbokasiya ng mga Mag-aaral ang mga Kakulangan sa Suporta sa LGBTQ+, Transparency ng Komite, at mga Inclusive na Kasanayan.

Taipei, Abril 18 - Isang kamakailang survey na isinagawa ng isang grupong tagapagtaguyod ng mga estudyante sa 17 unibersidad sa Taiwan ay naglantad ng mga makabuluhang pagkukulang sa suporta para sa pagkakapantay-pantay ng kasarian, na nag-udyok ng panawagan para sa mas malawak na pananagutan ng institusyon at pinahusay na mga kasanayan.

Inilabas dalawang araw bago ang Araw ng Edukasyon para sa Pagkakapantay-pantay ng Kasarian sa Taiwan, ang survey, na isinagawa ng Student Alliance for Gender Equality, ay nagbigay-diin sa mahahalagang lugar na nangangailangan ng agarang pansin. Binibigyang-diin ng mga natuklasan ang pagkakaiba sa pagitan ng mga legal na mandato at aktwal na pagpapatupad sa parehong pampubliko at pribadong unibersidad.

Sa ilalim ng Gender Equality Education Act, bawat paaralan sa Taiwan ay kinakailangang magtatag ng isang komite sa pagkakapantay-pantay ng kasarian. Ang komiteng ito ay may tungkulin na imbestigahan ang mga kaso ng pagkakapantay-pantay ng kasarian, pagpaplano para sa isang ligtas at makatarungang kampus, at iba pang mahahalagang responsibilidad.

Si Sydney Shao (邵思宇), isang estudyante sa National Taiwan University (NTU) at isang miyembro ng komite ng unibersidad sa pagkakapantay-pantay ng kasarian, ay nagpansin ng mga isyu tungkol sa transparency. "Dalawang institusyon ang hindi nagbigay ng listahan ng mga miyembro ng kanilang komite sa pagkakapantay-pantay ng kasarian," sabi ni Shao. "Dalawa lamang ang naghayag ng kanilang mga paninindigan sa pagkakapantay-pantay ng kasarian o kaugnay na propesyonal na karanasan." Bukod pa rito, ipinakita ng survey na wala sa mga lumahok na unibersidad ang nagpapahintulot sa pakikilahok ng mga estudyante sa proseso ng pagpili ng mga miyembro ng komite, at karamihan ay nabigong isiwalat ang mga pamantayan sa pagpili.

Kinuwestyon ni Shao ang kakulangan ng transparency, na nagsasabing, "Paano makakaramdam ng panatag ang mga estudyante na nasaktan sa ilalim ng isang sistemang ganito kalabo?" Itinuro din niya ang katotohanan ng mga kulang sa tauhan na komite sa pagkakapantay-pantay ng kasarian, na binabanggit na anim na paaralan na sinuri ay walang full-time na tauhan na nakatuon sa mahahalagang usaping ito, sa halip ay umaasa sa part-time na staff. Kahit na sa mga institusyon na may nakalaang staff, tulad ng NTU, ang isang full-time na opisyal ay maaaring responsable para sa halos 8,000 estudyante.

Si Lillian Hsiao (蕭錦蓮), isang estudyante sa Kaohsiung Medical University's Graduate Institute of Gender Studies, ay higit na binigyang-diin ang kakulangan ng suporta para sa mga indibidwal na may magkakaibang pagkakakilanlan ng kasarian. Sa kabila ng Artikulo 20 ng Gender Equity Education Act, na nag-uutos na panatilihin ng mga guro ang kamalayan sa pagkakapantay-pantay ng kasarian at iwasan ang diskriminasyon, ipinahayag ni Hsiao na apat lamang sa 17 unibersidad ang nagtatag ng mga anonimong mekanismo sa pag-uulat na magagamit upang tugunan ang diskriminasyon.

Ibinahagi ni Hsiao ang isang makabuluhang anekdota tungkol sa isang estudyanteng nonbinary na hayagang tinanong ng isang guro sa klase, na nagtatampok sa laganap na takot sa pag-uulat ng mga insidente dahil sa potensyal na mga epekto sa akademya. Binigyang-diin niya na ang gayong mga insidente ng diskriminasyon ay nagpapahirap sa mga estudyante na makaramdam ng ligtas at secure habang nag-aaral.

Si Josephine Tai (戴靜茹), isang estudyante sa National Yang Ming Chiao Tung University, ay tinugunan ang pangangailangan para sa mas maraming inklusibong kaayusan sa dormitoryo, lalo na para sa mga transgender na estudyante. Ipinahiwatig ng survey na anim lamang na unibersidad ang nag-aalok ng mga dormitoryong gender-friendly, at 14 ang hindi nagbigay ng publiko sa kanilang mga mekanismo sa paglipat para sa mga estudyante na may magkakaibang kasarian. Napansin ni Tai na ang kakulangan ng kalinawan na ito ay kadalasang humahantong sa kawalan ng katiyakan at pagkabalisa para sa mga estudyante na naghahanap na magpalipat ng dormitoryo.

Bilang tugon sa mga natuklasan na ito, kinilala ni Wu Lin-hui (吳林輝), pinuno ng Department of Student Affairs and Special Education ng Ministry of Education (MOE), ang mga isyu at nabanggit na ang isang katulad na panloob na survey ng ministro ay naglantad ng kakulangan ng matatag na staffing sa ilang paaralan. Sinabi ni Wu na hinikayat ng MOE ang mga unibersidad na unahin ang paglalaan ng full-time na tauhan, kahit na ang naturang staffing ay nasa ilalim ng awtonomiya ng unibersidad.

Tungkol sa mga dormitoryong gender-friendly, ipinaliwanag ni Wu na hindi sila malinaw na iniuutos sa ilalim ng kasalukuyang mga regulasyon sa gusali. Itinataguyod na ngayon ng MOE ang gayong mga dormitoryo sa pamamagitan ng gabay sa patakaran at suporta sa mapagkukunan upang matulungan ang mga unibersidad na mapabilis ang kanilang pag-unlad patungo sa pagkakapantay-pantay ng kasarian.